مگس ها یکی از شناخته شده ترین آفات موجود در خانه هستند. علاوه بر اینکه می توانند ایجاد مزاحمت کنند، دلیلی هم برای نگرانی درباره سلامتی می باشند. این مگس ها از نظر پزشکی قادر به انتقال باکتری ها و دیگر موجودات بیماری زایی هستند که می توانند بر سیستم گوارش انسان اثر بگذراند.
مگس ها به سمت مواد آلی فاسد جذب می شوند. اماکنی که احتمالاً در آن زندگی می کنند، در نزدیکی محصولات رسیده ای است که در دمای اتاق قرار دارند و نیز در فاضلاب ها و سینک هایی که به ندرت استفاده می شوند. مگس های بالغ عمدتاً در طول روز فعالیت می کنند بنابراین بیشتر وقت ها متوجه حضور آن ها می شوید.
پیشگیری از مگس های موجود در خانه نیازمند نگهداری مناسب غذا و انجام اقدامات بهداشتی مناسب در آشپزخانه و نیز پاکسازی منظم مناطقی است که می تواند محل مناسبی برای رشد و افزایش تعداد آن ها باشد. انتقال بیماری های خطرناک توسط مگس ها اثبات شده است. اگر جمعیت زیادی از آنها در محل زندگی انسان ها و حیوانات وجود داشته باشد، ریشه کنی قطعی آن ها فقط از طریق سم مگس کش حرفه ای ممکن است.
شناسایی مگس ها
طول مگس های بالغ گونه مگس خانگی 6 تا 7 میلیمتر است و دارای شاخک و شش پا هستند. فاصله بین چشم ها در ماده ها نسبت به نرها بیشتر است. چشم مگس های خانگی به رنگ قرمز و اجزای دهانی آن ها اسفنج مانند می باشد. شکم آن ها خاکستری یا زرد بوده و در پهلوها علائم سیاه رنگ نامنظمی دیده می شود. مگس ها اغلب در مکان هایی که فعالیت انسانی وجود دارد و همچنین در مراتع، اصطبل ها و دامداری ها مشاهده می شود.
زیستگاه مناسب برای مگس
مگس های خانگی در تمام اقلیم های آب و هوایی یافت می شوند و در هر دو محیط شهری و روستایی رایج هستند. اغلب در اطراف مدفوع حیوانات می باشند اما به سمت غذای انسان و زباله نیز جذب می شوند. بنابراین می توان آن ها را در هر جایی که انسان زندگی می کند پیدا کرد. برای جلوگیری از افزایش جمعیت مگس ها کافی است شرایط مناسب برای زندگی مگس ها را از میان بردارید.
چرخه زندگی مگس ها
مراحل زندگی مگس های خانگی شامل تخم، لارو، شفیره و مگس بالغ است. تخم ها توسط مگس ماده، به طور جداگانه و به تعداد کم در محلی مرطوب و غنی از مواد مغذی قرار داده می شود. ماده ها می توانند طی یک دوره سه تا چهار روزه، 500 تخم بگذارند و اغلب چند مگس ماده، در مجاورت هم تخم گذاری خواهند کرد.
لاروهای بدون پا که به آن ماگوت می گویند، طی هشت الی بیست ساعت ظاهر می شوند. این لارو های سفید که حدود 3 تا 9 میلیمتر طول دارند، به محض خروج از تخم، از موادی که تخم در آن قرار داده شده بود، تغذیه می کنند. لاروها برای تبدیل شدن به یک ماگوت کاملاً رشدیافته، سه مرحله رشد یا 3 اینستار را پشت سر می گذارند. ماگوت ها مکانی خشک و خنک را برای تبدیل شدن به شفیره انتخاب می نمایند. شفیره شکل می گیرد و با گذشت زمان، رنگ آن از زرد به سیاه تغییر می کند. در عرض 2 یا 6 روز، شفیره رشد کرده و به شکل بالغ پدیدار می شود.
طول عمر مگس های بالغ، 15 تا 25 روز و در برخی موارد تا 2 ماه است. مگس های بالغ، بدون غذا می توانند تنها چند روز زنده بمانند. بهترین زمان برای رشد و تکامل، تابستان است و چرخه حیات در طول 7 تا 10 روز کامل می شود. سالانه ممکن است 10 تا 12 نسل ایجاد شود. مگس ها زمستان را به صورت لارو و یا شفیره و در مناطق حفاظت شده می گذارنند.
سیکل زندگی مگس خانگی مشابه اغلب حشرات می باشد. یک چرخه ساده که با یک تخم شروع و سپس به مرحله لارو، شفیره و در نهایت به مگس بالغ ختم می شود. در یک تابستان گرم، شرایط مطلوب برای چرخه زندگی مگس، یعنی تبدیل شدن از یک تخم بارور به مگس بالغ، فقط هفت تا ده روز طول می کشد.
پس از جفتگیری مگس نر و ماده، مگس ماده آماده تخمگذاری می شود. مگس ها موجودات تک زی و منفردی هستند. مانند دیگر حشرات جهان، نر ها و ماده ها بعد از جفت گیری، کنار هم نمی مانند و بر خلاف حشرات لانه ساز، ماده ها از تخم ها نگهداری و محافظت نمی کنند. آن ها فقط تخم های خود را در جایی قرار می دهند که از شکارچیان در امان باشند و تا زمان خروج از تخم غذای زیادی برای خوردن داشته باشند.
ویژگی های کلی مراحل مختلف زندگی مگس ها:
تخم
* به صورت خوشه ای و حاوی حدود 300 تخم است.
* فاصله بین تخم گذاری و خروج از تخم، یک روز می باشد.
لارو، مرحله اول
* در ابتدا از مایعی تغذیه می کند که از لاشه تراوش می شود.
* به داخل لاشه مهاجرت می کند.
* از زمان هچ شدن از تخم تا اولین پوست اندازی، 1 روز طول می کشد.
لارو، مرحله دوم
* به صورت گروهی به اطراف حرکت می کنند.
* فاصله اولین تا دومین پوست اندازی 1 روز است.
لارو مرحله سوم
* همچنان به صورت گروهی حرکت می کنند.
* اندازه بدن آن ها تا حد زیادی افزایش پیدا می کند.
* دومین دوره پوست اندازی تا پیش از شفیرگی، 2 روز طول می کشد.
پیش از شفیرگی
* از بدن لاشه خارج شده و به دنبال محل مناسب (معمولاً در خاک)، برای سپری کردن دوره شفیرگی می گردد.
* تغذیه نمی کند.
* به شفیره تبدیل می شوند.
* تبدیل از مرحله پیش از شفیرگی به شفیره، 4 روز طول می کشد.
شفیره
* در داخل شفیره زندگی می کند.
* تحت تأثیر تغییراتی، از فرم لارو به بالغ تبدیل می شود.
* تغذیه نمی کند.
* 10 روز طول می کشد تا فرم بالغ از شفیره خارج شود.
مگس بالغ
* پس از خروج از شفیره، جفت گیری می کند.
* از پروتئین موجود در مایعات بدن تغذیه می کند.
* بر روی جسد تخم گذاری می کند.
* از زمان خروج از شفیره تا تخمگذاری مگس ها، 2 روز طول می کشد.
نکته: دوره های زمانی ذکر شده، کلی است و بسته به گونه مگس و دما تغییر می کند.
حضور حشرات در یک جسد، یک سرنخ مهم برای تخمین زمان مرگ افرادی است که زمان زیادی از مرگ آن ها گذشته است. از آنجا که مگس ها به سرعت، لاشه ها را می یابند و زمان رشد آن ها تحت شرایط محیطی خاص قابل پیش بینی است، زمان مرگ می تواند با شمارش روزها و با توجه به مرحله رشد مگس هایی که بر روی جسد زندگی می کنند محاسبه شود.
اطلاعات بیشتردر مورد لاروها:
لارو یا همان ماگوت مرحله اصلی تغذیه مگس است. در هنگام خروج از تخم، لارو های مرحله اول تقریباً 2 میلیمتر طول دارند که تا قبل از پوست اندازی، حدود 5 میلیمتر رشد می کنند. اندازه لارو های مرحله دوم، قبل از پوست اندازی و تبدیل شدن به لارو مرحله سوم، تقریباً به 10 میلی متر می رسد. لاروهای مرحله سوم نیز قبل از رفتن به مرحله پیش شفیرگی، بین 15 تا 20 میلیمتر رشد می کنند.
جدا از تغییر اندازه، شکل کلی لاروهای مگس در این مراحل، تفاوت کمی دارد. بارزترین ویژگی برای تشخیص لاروهای مراحل مختلف، ساختار منافذ تنفسی خلفی است که لارو ها از طریق آن تنفس می کنند.
برخی مگس ها، ماگوت هایی شکارچی تولید می کنند که از سایر ماگوت ها تغذیه می کنند. ماگوت های شکارچی Chrysomya rufifacies با برآمدگی خارداری پوشانده شده است که شکارچیان دیگر را می ترساند.
ماگوت ها یا همان لاروهای مگس ها، غذای بسیار زیادی می خورند. سر آن ها با قلاب های دهانی تجهیز شده است که با فرو بردن آن در گوشت در حال فساد، گوشت را تکه تکه و جدا می کنند. انتهای آن ها از یک محفظه تشکیل شده که داخل آن، مقعد و منافذ تنفسی خلفی آن ها قرار دارد. آن ها همچنین دارای منافذ تنفسی قدامی هستند. این منافذ برای تنفس استفاده می شوند و قرار گرفتن آن ها در قسمت خلفی به این معنی است که لاروها می توانند به صورت 24 ساعته، هم تغذیه و هم تنفس کنند.
بین سر و دم آن ها یک بدن بندبند و ماهیچه ای، یک روده ساده و یک جفت غدد بزاقی بسیار بزرگ وجود دارد. آن ها به راحتی داخل یک لاشه حرکت می کنند، آنزیم های گوارشی را ترشح و باکتری هایی را منتشر می کنند که با انجام فرایند فساد، به ایجاد یک محیط مایع کمک می نماید.
لاروها موجوداتی اجتماعی هستند و به صورت گروهی حرکت می کنند. فعالیت گوارشی آن ها آنقدر شدید است که دمای لاشه در نزدیکی گروه لاروها به اندازه ای گرم می شود که گاهی اوقات به 53 درجه سانتی گراد می رسد. ممکن است در بین توده لاروها، محیط به اندازه ای داغ شود که لاروهای موجود در مرکز گروه، برای خنک شدن مجبور شوند که از مرکز گروه، خارج و به کناره ها روند. اما گرما یک مزیت است؛ زیرا باعث افزایش سرعت فساد و سرعت هضم می شود.
لاروها دو بار در طول رشد خود پوست اندازی می کنند و می توانند در عرض 4 روز از 2 میلیمتر به 20 میلیمتر برسند. آن ها پس از به دست آوردن مواد مغذی لازم برای تبدیل شدن به مگس، وارد مرحله شفیرگی می شوند. در این مرحله، تغییرات لازم برای تبدیل شدن به مگس بالغ، اتفاق می افتد.
مگس خوشه ای ماده، در یک نوبت 300 تخم می گذارد و با تعداد زیاد مگس های ماده ای که روی یک لاشه تخمگذاری خواهند کرد، تعداد لاروها می تواند بسیار بیشتر از این تعداد باشد. به عنوان مثال پس از گذشت 24 ساعت، 56248 لارو بر روی 156گرم گوشت وجود خواهد داشت. ولی از آن جا که این غذا برای تمام آن ها کافی نمی باشد، در نهایت تنها 231 مگس به بلوغ خواهند رسید. در آب و هوای گرم و مساعد برای رشد مگس، لاروها می توانند 60 درصد از بدن انسان را در کمتر از یک هفته مصرف کنند.
فروش سم مگس قوی آجیتا
جالب بود سپاس.