ساختار بدن مگس خانگی

Muska domestica یکی از رایجترین مگس هایی است که در خانه ها یافت می شود و به نام مگس خانگی شناخته می شود.

طبقه بندی مگس خانگی:

رده: حشرات

راسته: Diptera (دوبالان)

جنس: Muska

گونه: domestica

ساختار کلی بدن مگس خانگی:

بدن انواع مگس های خانگی از سه بخش سر، سینه و شکم تشکیل شده است. سر این مگس ها به شکل نیمکره و دارای دو چشم مرکب جانبی می باشد. سه چشم ساده یا Ocelli در پشت سر و دو شاخک کوچک و متحرک در قسمت سر مگس وجود دارد. سینه متشکل از سه بخش پروترواکس، مزوتوراکس و متاتوراکس می باشد. بخش سینه مگس خانگی دربردارنده تمام اندام هایی است که برای حرکت کردن استفاده می شود. اجزای دهان مگس های خانگی از نوع اسفنجی است. این نوع دهان همانند یک اسفنج، برای مکیدن مواد غذایی مایع یا نیمه مایع مناسب می باشد.

مگس خانگی حشره ای مضر است؛ زیرا حامل بسیاری از عوامل ایجاد کننده بیماری خطرناک و عفونی انسان مانند باکتری ها، تک یاخته ها و اسپورهای آن ها می باشند. برخی از بیماری های خطرناک و حتی کشنده چون اسهال خونی، سیاه زخم، اسهال، حصبه، سل، وبا و غیره از طریق مگس های خانگی منتشر می شوند.

آنها به بافت های انسانی حمله کرده و در این بافت ها تخمگذاری می کنند. بیماری های ناشی از مگس های خانگی را می توان از طریق جلوگیری از افزایش جمعیت مگس ها و نیز ممانعت از گسترش بیماری ها توسط آن ها مدیریت کرد. ریشه کنی قطعی این حشرات تنها با استفاده از قویترین سم مگس کش امکان پذیر می باشد.

پاهای مگس خانگی:

هر قطعه از سینه دارای یک جفت پا می باشد. وقتی مگس روی چیزی می نشیند، از طریق پاهای خود طعم و مزه آن را می چشد. موهای ریز موجود در بخش انتهایی پاها، مانند جوانه های چشایی انسان عمل می کنند. به همین دلیل، مگس های خانگی اغلب در حال حرکت های دایره وار روی ماده غذایی دیده می شوند.

اگر همین مگس را روی دیوار یا سقف در حال حرکت کردن ببینید، متوجه می شوید که قسمت دیگری از پا، در حال فعالیت است. کف پاهای مگس های خانگی، دارای قلاب هایی کوچک و چسبنده و نیز سطوح جذب کننده رطوبت به نام Pulvilli است. این ساختارها به مگس این امکان را می دهند که تقریباً روی هر سطحی بنشیند.

ساختار پاهای مگس خانگی

بال های مگس خانگی:

مزوتوراکس شامل یک جفت بال و پروتوراکس شامل یک جفت منفذ تنفسی در نزدیکی بال هاست. اگرچه به نظر می رسد مگس ها تنها یک جفت بال دارند اما بررسی های دقیق تر، از وجود بال های ریز و ثانویه به نام هالتر خبر می دهد که در زیر جفت بال های اصلی قرار گرفته اند.

بال های مگس خانگی ظریف و حساس هستند. شاید یک مگس خانگی را هنگام تمیز کردن بال هایش دیده باشید. چون اگر حتی یک ماده غذایی خیلی ریز هم روی سطح نازک بال ها قرار گیرد، می تواند تعادل مگس را در حال پرواز بر هم زند.

در حالی که اجداد باستانی مگس ها دارای 2 مجموعه کامل از بال ها بودند، مگس های خانگی آموخته اند که با تعداد بال های کمتر، کار بیشتری انجام دهند.

با گذشت میلیون ها سال، بال های پایینی، تبدیل به زائده های کوچکی شده اند که امروزه شاهد آن هستید. با این وجود، این بال های تحلیل رفته، بلا استفاده نیستند. در طول پرواز، مگس های خانگی از طریق این هالترها با سرعت بالا پر و بال می زنند. در واقع از آنها برای نگه داشتن تعادل خود در هوا استفاده می کنند.

اگر یکی از هالترها قطع شود، مگس تنها می تواند به طور دایره وار پرواز کند و اگر هر دو هالتر جدا شوند، مگس دیگر قادر به پرواز کردن نخواهد بود.

بال های اصلی بقیه کارها را انجام می دهند. 200 تا 300 بار در ثانیه با سرعت متوسط 7.24 کیلومتر بر ساعت بال می زنند. بال ها از قدرت و دقت کافی جهت بلند شدن سریع و حرکات پیچیده ای مثل حرکت های مارپیچی، زیگزاگی و حتی حرکت به عقب در طول پرواز برخوردار هستند.

انواع بال در مگس خانگی

ساختار شکم مگس خانگی:

شکم مگس متشکل از 10 بخش می باشد. اولین بخش به صورت رشد نیافته و ابتدایی باقی مانده است. بخش دوم و بخش های ششم تا دهم، بسیار کوچک هستند. بخش های 3 تا 5 نرمال هستند. این بخش در جنس ماده، ارگانی برای کمک به تولید مثل شکل می دهد که مگس به واسطه آن، تخم را می گذارد. به تولید مثل کمک می کند. در جنس نر، آخرین بخش شکم مربوط به دستگاه تناسلی خارجی بوده و نهمین بخش دارای یک جفت ارگان جنسی برای جفتگیری است.

شکم مگس در هر دو جنس ماده و نر دارای مجراهای تنفسی می باشد. در آخرین قسمت نیز در هر دو جنس نر و ماده، یک جفت زایده کوتاه به نام Cerci در ناحیه مقعد وجود دارد. شکم مگس حاوی سایر ارگان های کلیدی شامل بخش تخم گذار در جنس ماده به نام Ovipositor و یک اندام ذخیره سازی اسپرم در جنس نر به نام Aedeagus می باشد. زمانی که این دو ارگان مورد استفاده قرار نگیرند به داخل جمع می شوند.

چرخه زندگی مگس خانگی:

جفت گیری:

مگس های خانگی در فصل تابستان و فصول بارانی، از ماه فروردین تا آبان و بیشتر در ماه های شهریور و مهر جفت گیری می کنند.

تخم گذاری:

4 تا 5 روز بعد از جفت گیری، جنس ماده شروع به تخم گذاری می کند. تخم ها کوچک بوده و به صورت خوشه ای، درون مواد پوسیده نیمه جامد مانند مدفوع حیوانات، کود اسب، فضولات انسانی، میوه ها و سبزیجات پوسیده و غیره به عمق یک سانتیمتر از سطح آن قرار می گیرند. حدود 150 تا 600 تخم در یک نوبت گذاشته می شود. یک مگس ماده حدود 500 تا 600 تخم در طی 4 تا 6 بار، در طول عمر یک ماهه خود تولید می کند.

تخم ها و هچ شدن آن ها:

تخم های مگس های خانگی، سفید و براق هستند. اندازه تخم ها در حدود یک میلیمتر می باشد. تخم مگس کمی خمیده و بیضی شکل بوده و یک انتهای این تخم نسبتاً پهن تر از انتهای دیگر است. سطح پشتی تخم ها با دو شیار عرضی مشخص شده است. طی زمان کوتاهی، بین 8 تا 24 ساعت، یک لارو در هر تخم به وجود آمده و از طریق یک شکاف طویل، از تخم بیرون می آید.

چرخه زندگی مگس خانگی

لارو:

اندازه لاروی که تازه از تخم بیرون آمده است در حدود 2 میلیمتر است. این لارو یک موجود سفید، نرم، استوانه ای شکل، بدون سر، دست و پا بوده که به نام نوزاد مگس، ماگوت و یا لارو شناخته می شود. بدن لارو در قسمت جلویی باریک و در قسمت انتهایی ضخیم تر است و توسط یک اسکلت خارجی از جنس کوتیکول نازک پوشیده شده است. سر آن کوچک و باریک است و در قسمت انتهایی و تحتانی سر، یک دهان وجود دارد. یک جفت قطعه کیتینی قلاب مانند و سیاه رنگ از اطراف دهان بیرون زده است. این دو قطعه کیتینی، در تحرک لارو و خرد کردن ذرات مواد غذایی جامد موثر هستند.

دوره لاروی به چندین مرحله تقسیم می شود که به هر کدام از این مراحل instar گفته می شود. لارو تازه متولد شده، لارو مرحله اول نامیده می شود. این لارو بعد از 2 تا 3 روز، اولین پوست اندازی را انجام داده و به لارو مرحله دوم تبدیل خواهد شد. بعد از یک وقفه 2 تا 3 روزه، دومین پوست اندازی اتفاق افتاده و لارو، تبدیل به لارو مرحله سوم می شود.

شفیره:

طی حدود 3 تا 4 روز، لارو مرحله سوم دگردیسی کرده و به نوع متفاوت و جوانی به نام شفیره تبدیل می شود. شفیره تقریباً به طول 6 میلی متر است و دهان و مقعد ندارد؛ از این رو تغذیه نمی شود. اما از طریق منافذ تنفسی، عمل تنفس را انجام می دهد.

دگردیسی:

به مجموعه تغییراتی که در طول رشد لارو تا تبدیل شدن آن به فرم بالغ اتفاق می افتد، دگردیسی گفته می شود. دگردیسی در مگس های خانگی شامل تغییرات چشمگیری است به طوری که لارو و شفیره مگس های خانگی کاملاً متفاوت از نوع بالغ آن ها می باشد.

مگسی که به تازگی آخرین مرحله دگردیسی را پشت سر گذاشته، بی رنگ است. بال های آن کوچک و بی حرکت هستند. با قرار گرفتن در معرض هوا، بالا ها به زودی سخت شده و کاملاً باز می شوند. بدن نیز به تدریج رنگ طبیعی به خود می گیرد. تقریباً بین 15 تا 20 روز، این مگس جدید، شروع به تولید مثل خواهد کرد.

 

 

فروش سم مگس قوی آجیتا

نحوه خرید سم مگس را در این صفحه میتوانید مطالعه کنید