اهمیت کنترل مگس در مرغداری

پرورش طیور به شرطی می تواند یک تجارت پر سود باشد، که تمام جوانب آن به درستی سنجیده و نکات مهمی نظیر کنترل آفات و بیماری ها در آن، به درستی انجام شود. یکی از بزرگترین مشکلات در مرغداری ها، شیوع مگس است که اگر به موقع و با روش های صحیح کنترل نشود می تواند ضربات اقتصاد سنگینی به این واحد های تولیدی وارد کند.

دلیل شیوع مگس در مرغداری ها چیست؟

مرغداری ها به دلیل تولید حجم انبوهی از پسماندها و فضولات، می توانند با مشکل شیوع مگس مواجه می شوند. مگس ها آفاتی فرصت طلب هستند که برای زندگی و تخمگذاری به محیط های گرم و مرطوب احتیاج دارند که در آن دسترسی به مواد غذایی نیز فراهم باشد. وقتی این آفات مکان دارای چنین شرایطی بیابند، بلافاصله شروع به تولید مثل می کنند و جمعیت آن ها در زمانی اندک، به شدت گسترش می یابد. از جمله مکان هایی که شرایط لازم برای زندگی و تکثیر مگس ها را مهیا دارد، مرغداری است.

به علاوه فضولات بهترین مکان برای تخمگذاری و پرورش لاروهای مگس می باشد که این مورد هم یه وفور در مرغداری ها یافت می شود. پس در صورتی که مدیریت پسماند در مرغداری ها به شکل صحیح، صورت نگیرد، مواجهه با انبوهی از مگس ها و مشکلات آن ها اجتناب ناپذیر خواهد بود .

دلیل اهمیت کنترل مگس در مرغداری چیست؟

تا کنون گونه های بسیاری از انواع مگس ها شناسایی شده است که تمامی آن ها می توانند ناقل هزاران نوع پاتوژن بیماری زا برای انسان یا حیوانات باشند. اگر جمعیت مگس‌، در مرغداری ها به درستی مدیریت نشود، می تواند برای سلامت طیور و کارکنان مرغداری خطرناک باشد. بیمار شدن پرسنل مرغداری یا طیور، هر دو، کاهش نرخ تولید محصول را در پی خواهد داشت. در شرایط بدتر، گسترش بیشتر بیماری ها در بین طیور و همه گیر شدن آن، حتی می تواند به تلف شدن تمامی مرغ های یک واحد مرغداری منجر شود. از این رو مبارزه صحیح و به موقع با جمعیت مگس های مرغداری، از مهمترین اقداماتی است که باید در برنامه ثابت این واحدها قرار داشته باشد.

انواع مگس های رایج در مرغداری ها

بسته به شرایط محیطی و اقلیمی که مرغداری در آن بنا شده است، گونه های مختلفی از مگس ها می توانند در مرغداری ها دیده شوند. با این وجود، شایعترین گونه های مگس در تمام مرغداری ها، مگس های خانگی هستند.

پس از مگس های خانگی، مگس های سیاه زباله و مگس های خانگی کوچک در درجه دوم اهمیت قرار دارند.  

بررسی عادات و رفتار انواع مگس های شایع در مرغداری

در کل شایعترین مگس های مرغداری ها، پس از تخمگذاری، در محدوده ای نزدیک به محل قرار دادن تخم هایشان می مانند. اگرچه در شرایط دیگری نظیر یافتن غذا، مگس خانگی می توانند تا 40 کیلومتر، مگس سیاه زباله بین 6 تا 8 کیلومتر و مگس خانگی ریز، بین 1.5 تا 3 کیلومتر، از زیستگاه اولیه و اصلی خود دورتر بروند.

شایعترین گونه مگس در مرغداری ها

شناسایی انواع مگس های شایع در مرغداری

1. مگس خانگی:

مگس های خانگی، اصلی ترین گروه مگس های مرتبط با فضولات مرغداری ها هستند. این مگس ها در مواد گیاهی فاسد و مرطوب نظیر پس مانده ها، دانه های و سایر خوراک های ریخته شده برای مرغ ها همچنین در انواع کود، تخم گذاری می کنند. اقدامات بهداشتی ضعیف در محدوده مرغداری ها و اطراف آن، احتمال رشد جمعیت مگس های خانگی را به شدت بالا می برد. مدیریت ضعیف پسماندها همچنین تجمع فضولات در محوطه و فضای اطراف مرغداری ها، احتمال گسترش جمعیت مگس را به شدت افزایش می دهد.

مگس های خانگی، مناطق گرم و آفتابگیر را برای زندگی ترجیح می دهند و حشرات پر تحرکی هستند که دائماً در حال حرکت به روی آلودگی ها و فرآورده های غذایی می باشند. مگس های خانگی می توانند سبب انتقال بسیاری از بیماری های خطرناک با عامل باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی، به انسان و طیور شوند.

مگس خانگی بدنی به طول 6.5 میلیمتر دارد، که به رنگ طوسی تیره همراه با چهار نوار باریک در بخش میانی بدن، دیده می شوند. هر مگس خانگی ماده می تواند در طول یک بازه زمانی سه یا چهار روز، 2 تا 7 دسته تخم مگس 100 تا 150 تایی را در خلل و فرج سطح بستر تخمگذاری که اغلب فضولات مرغ است، قرار دهد. این تخم ها پس ا زهچ شدن به لاروهای سیلندری شگل سفید تبدیل می شوند و پس از مدتی در حدود 12 تا 24 ساعت برای تبدیل به مگس های بالغ، تشکیل شفیره می دهند.

2. مگس های خانگی کوچک:

مگس های خانگی کوچک، شباهت زیادی به مگس های خانگی دارند اما در مقایسه با آن ها کوچکتر هستند. در بخش میانی بدن مگس های خانگی کوچک، تنها سه نوار باریک قهوه ای وجود دارد. این نوع از مگس ها معمولاً با پس مانده های ریخته شده در کف سالن های مرغداری یا عدم استفاده از توری برای پنجره ها، در ارتباط هستند.

مگس های خانگی کوچک در نقاطی تخمگذاری می کنند که در مقایسه با محل تخمگذاری مگس های خانگی، رطوبت کمتری دارد. کود طیور، مکان ایده آل برای تخمگذاری مگس ها است. اذیت و آزار ناشی از مگس های خانگی کوچک، کمتر است زیرا برخلاف مگس های خانگی، به طور دائم نزدیک انسان ها نمی شوند. این مگس ها علاقه دارند در سایه و در محیط هایی با دمای خنک تر، بی هدف، پرواز کنند. به همین دلیل، در گروه های بزرگ در گاراژها، ایوان و تراس گردش می کنند.

کود مرغ مکان مناسبی برای تخمگذاری مگس های خانگی کوچک

جمعیت مگس های خانگی کوچک در اوایل فصل بهار، بیشتر، در اواسط تابستان کم و بخاطر استقامت در برابر دمای پایین، در اواخر پاییز به اوج خود می رسد. تخمگذاری این حشرات روی مواد آلی فاسد انجام می گیرد و در حدود 36 تا 48 ساعت، تخم ها هچ می شوند. لارو مگس های خانگی کوچک قهوه ای، نحیف و سوزنی می باشند و با توجه به شرایط، حدودا به 8 روز نیاز دارند تا به دوره قبل از بلوغ برسند. در طول دوره شفیرگی، آن ها شبیه همان لاروهای سر از تخم در آورده هستند. دوره بلوغ بعد از حدود 8 روز، آغاز می شود. با توجه به دما، دوره کامل زندگی بین 18 تا 22 روز طول می کشد. مگس های ریز خانگی می توانند سبب شیوع بیماری غیر بومی نیوکاسل شوند.

روش های کنترل مگس در مرغداری

کنترل مگس های مرغداری ها تنها در صورت تلفیق روش های شیمیایی و غیرشیمیایی امکان پذیر است. با استفاده صرف از حشره کش ها، نتیجه مطلوب در زمینه از بین بردن مگس حاصل نخواهد شد. بلکه برای موفق در این امر، باید برنامه مبارزه ای شکل داد که شامل نظارت بر جمعیت مگس ها، کنترل کنترل غیرشیمیایی و شیمیایی این آفات باشد. در این مقاله به روش های اساسی کنترل غیر شیمیایی مگس در مرغداری ها، اشارخ شده است.

نظارت بر جمعیت مگس های مرغداری

نظارت بر شمار مگس ها، در هنگام تصمیم گیری برای انتخاب روش مقابله با مگس های مرغداری اهمیت بیشتری پیدا می کند. تخمین جمعیت مگس ها، نباید تنها بر اساس مشاهدات عینی انجام شود. زیرا این شیوه بسیار غیر قابل اعتماد است. یکی از روش های موثر تخمین جمعیت، استفاده از شمارش تله های چسبی متحرک است. این شمارش باید به صورت روزانه انجام شود. الگوی زمانی و مسیر بررسی تله های چسبی در هر روز، باید کاملاً یکسان و مشابه روز پیشین باشد.

چه زمانی مبارزه با مگس های مرغداری را آغاز کنیم؟

وجود تعداد 25 الی 75 مگس در هر 300 مترمربع، نشانگر الزام انجام اقدامات جهت از بین بردن مگس ها می باشد.

کنترل جمعیت مگس های مرغداری بدون استفاده از آفت کش ها

این روش که شامل مدیریت فضولات و منابع آب، همچنین رعایت بهداشت محیط داخل و اطراف مرغداری می باشد، موثرترین راه برای کنترل جمعیت مگس در این واحدها است.

مدیریت فضولات مرغ در مرغداری

مدیریت فضولات:
فضولات تازه مرغ، حاوی 75 تا 80 درصد رطوبت است و محیط فوق العاده ای برای تخم گذاری مگس ها فراهم می کند. کاهش میزان رطوبت فضولات تا حدود 30 درصد و کمتر، یا تزریق رطوبت بیشتر برای اینکه فضولات به طور کامل به مایع تبدیل شوند، از تخم گذاری مگس ها در این مواد تا حد زیادی جلوگیری می کند. خشک کردن فضولات، به دلیل کاهش بو و فضای اشغالی، معمولاً بیشتر از روش تزریق مایع، ترجیح داده می شود.

با توجه به نوع مرغداری، خشک کردن کود در کاهش شمار مگس ها بسیار موثر است. در صورت امکان دفع فضولات مرغ ها حداقل به فاصله زمانی یک بار در هفته، با از بین بردن محل تخم گذاری، موجب پیشگیری از افزایش جمعیت مگس ها می شود. پخش کردن کود در فضای باز، از طریق خشک کردن کود سبب از بین رفتن تخم ها و لاروهای مگس موجود در آن می شود.

نکته مهم دیگر دز مدیریت فضولات، جلوگیری از انباشته شدن کودها به روی هم است. ب این منظور باید فضای مناسب و کافی در دسترس باشد، تا کودها به صورت مجزا پخش شوند. همچنین این کار باعث بازگشت مواد مغذی کود به خاک می شود و می توان از آن برای یک روش مؤثر برای افزایش میزان حاصلخیزی خاک استفاده کرد.

مدیریت منابع آب:

مدیریت منابع آب با در نظر گرفتن رطوبت موجود در کود، برای کنترل موثر مگس در مرغداری ها اهمیت زیادی دارد. این کار می تواند از طریق وش های مختلفی انجام شود استفاده از آب از منابع را تنظیم و هرگونه نشتی آب را برطرف کنید. جریان هوا باید در مرغداری فراهم باشد. همچنین می توان برای جلوگیری از باقی ماندن آب اضافی در کف مرغداری ها، از پاشیدن موادی مانند خاک اره یا کاه در کف مرغداری بهره برد. برای جلوگیری از تجمع آب در اطراف مرغداری، چاله های موجود در این نواحی را پر کنید. برای جلوگیری از بروز اسهال در مرغ ها، آبی که طیور می نوشند باید همواره تمیز نگه داشته شود. برای جلوگیری از مصرف بالای آب توسط مرغ ها، دمای سالن نگهداری از طیور را بیش از حد افزایش ندهید. این کار علاوه بر بهینه سازی مصرف آب، شرایط را برای تخمگذاری و رشد مگس ها نامناسب می کند.

جلوگیری از تجمع رطوبت در کف مرغداری

اقدامات بهداشتی:

نظافت بر بهداشت محیط مرغداری، برای تحت کنترل داشتن جمعیت مگس ها بسیار مهم است. لاشه پرنده های مرده و تخم مرغ های شکسته را سریعاً از محیط مرغداری خارج کرده و دور از محوطه به روشی تأیید شده دفن کنید. فضولات دفع شده، مخصوصا آن هایی که رطوبت دارند نیز از جمله مواردی هستند که باید فوراً از محیط مرغداری ها پاکسازی شوند.

در صورتی که با رعایت کلیه موارد فوق، مشکل مگس در مرغداری بر طرف نشد؛ به سراغ بهترین راهکار ریشه کنی مگس یعنی استفاده از قوی ترین سم اختصاصی کشنده مگس بروید. این سم با دارا بودن فرومون های جاذب، مگس ها را به خود جذب کرده و با اولین تماس، آن ها را نابود می کند.

 

 

فروش سم مگس قوی آجیتا

نحوه خرید سم مگس را در این صفحه میتوانید مطالعه کنید