اکثر افراد می پندارند از میان حشرات بالدار، فقط زنبور عسل و زنبور سرخ، توانایی نیش زدن دارند. نکته پوشیده برای اغلب افراد، این است که برخی از انواع گونه های مگس نیز، توانایی گزیدن دارند.
با وجودی که همه مگس ها نیش نمی زنند، اما این حشرات می توانند آزار دهنده و خطرناک باشند. این مقاله به معرفی مگس هایی که نیش می زنند، روش تشخیص و راه های درمان نیش مگس، پرداخته است.
معرفی انواع مگس های گزنده
مگس های گزنده بسیار متنوع هستند و گونه های مختلفی دارند که تشخیص آن ها کار آسانی نیست. برخی مگس ها با وجود شباهت ظاهری به گونه های گزنده، قابلیت گزیدن ندارند.
بیشتر مگس های بررسی شده در این مقاله، به جز نیش زدن صدمه دیگری ایجاد نمی کنند. با این وجود نیش بعضی مگس ها می تواند سبب انتقال بیماری و یا ایجاد آلرژی در قربانیان گردد.
1. مگس گزنده:
"مگس گزنده" نام گونه ای از انواع مگس ها با قابلیت نیش زدن می باشد. این مگس ها، با داشتن طول بین یک تا سه میلیمتر، یکی از کوچکترین گونه های مگس محسوب می شوند.
با وجودی که نیش این مگس عامل انتقال بیماری نیست، اما می تواند سبب ایجاد خارش در محل گزیدگی شود.
2. مگس سیاه:
مگس سیاه یا سیاه مگس ها، حشراتی سیاه رنگ و بسیار کوچک هستند که ظاهری گوژپشت دارند. برخی افراد آن ها را به نام مگس بوفالو نیز می شناسند.
نیش سیاه مگس، عامل انتقال بیماری نیست، اما می تواند در دام و انسان، واکنش های آلرژیک ایجاد کند.
حساسیت به نیش این مگس اغلب عوارضی مانند تورم، خون ریزی و خارش به دنبال دارد. سیاه مگس ها، معمولاً پوست سر انسان را نیش می زنند.
3. مگس گوزنی:
این مگس ها سایز متوسطی دارند و معمولاً هم اندازه مگس خانگی هستند. فصل بهار، زمانی است که سر و کله مگس های گوزنی پیدا می شود.
مگس های گوزنی، نوارهایی تیره بر روی بال هایشان دارند. رنگ این نوارها عمدتاً زرد، سیاه یا قهوه ای است.
نیش مگس گوزنی یا مگس زرد، می تواند بیماری تولارمی یا تب خرگوشی را به انسان ها انتقال دهد.
4. خرمگس:
خرمگس ها از جمله مگس های بزرگ هستند. برخی از این حشرات، سر سبز رنگ دارند در حالی که برخی دیگر، کاملاً مشکی دیده می شوند. خرمگس ها اغلب در نزدیکی آب یا مناطق گرم و مرطوب، زندگی می کنند.
هرچند نیش خرمگس ها باعث انتقال بیماری نمی شود، اما درد بسیار شدیدی ایجاد می کند.
5. مگس شنی:
این گونه مگس های بسیار کوچک کرم مانند، به رنگ قهوه ای تا خاکستری دیده می شود. نیش اغلب مگس های شنی، غیر بیماری زا می باشد. با این حال گونه خاصی از این حشره می تواند با نیش خود، سبب انتقال بیماری لیشمانیوز پوستی شود.
6. مگس اصطبل:
مگس های اصطبل کوچک و خاکستری رنگ هستند. این مگس ها چندین نوار بر روی بدن های خاکستری و کوچکشان دارند.
معمولاً اواخر فصل تابستان تا پاییز، زمانی است که این مگس ها ظاهر می شوند. به طور معمول، گزیدگی توسط مگس های اصطبل، در ساعات صبح یا بعدازظهر اتفاق می افتد.
این گونه از مگس های گزنده، بیشتر به نیش زند مچ پای افراد، تمایل دارند. طبق نظر پزشکان، این مگس های اصطبل، عامل انتقال هیچ بیماری نیستند.
نیش مگس معمولاً باعث ایجاد یک آسیب محدود در پوست می‌شود. علائم نیش مگس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم و قرمزی:
- نیش مگس ممکن است باعث تورم و قرمزی در منطقه نیش زده شده شود و پوست اطراف آن را تحریک کند.
آلرژی و حساسیت:
- برخی افراد ممکن است به نیش مگس با حساسیت و آلرژی پاسخ دهند که می‌تواند باعث ایجاد خارش شدید، قرمزی بیشتر، و حتی عفونت محل نیش شود.
درد و سوزش:
- نیش مگس ممکن است باعث و بانی درد و سوزش در محل نیش شود. این درد و سوزش معمولاً به دلیل تحریک نیروی زیستی موجود در زبانه نیش مگس ایجاد می‌شود.
تشکیل حباب‌ها یا حاشیه‌های مایع:
- در برخی موارد، نیش مگس می‌تواند باعث تشکیل حباب‌های مایع یا ناول ها در پوست شود.
در صورتی که علائم نیش مگس شدید یا بهبود نیابند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین، در صورتی که نوع نیش از مگس‌های زنجیره‌ای (به عنوان مثال، مگس Tsetse در مناطق خاصی از آفریقا) باشد که با بیماری‌های خاصی مانند تریپانوسومیازیس ارتباط دارد، به سرعت باید به پزشک مراجعه کنید
علائم نیش مگس
اندازه محل نیش زدگی، برای شناسایی گونه مگسی که ما را نیش زده، چندان اهمیتی ندارد. در واقع بزرگی و کوچکی محل گزیدگی، نمی تواند بیان کننده سایز مگسی باشد که شخص را گزیده است. چه بسا مگس های کوچکی که نیش بسیار دردناک و آزاردهنده ای دارند.
مشاهده برخی علائم پس از یک گزیدگی، می تواند از نیش زدگی توسط مگس، خبر دهد. این علائم عبارتند از؛
1. ورم
2. خارش
3. قرمزی
4. ایجاد حفره کوچک و قابل مشاهده در محل گزیدگی
علائم دیگری نیز وجود دارند که با توجه به نوع مگس، تغییر می کند. به عنوان مثال، نیش مگس سیاه، می تواند موجب تورم غدد لنفاوی گردد.
ممکن است برخی افراد نسبت به نیش مگس، حساسیت داشته باشند. نمونه ای از واکنش های آلرژیک نسبت به نیش مگس عبارتند از، سرگیجه و ضعف عمومی. همچنین ممکن است در نتیجه حساسیت به نیش مگس، قسمت های مختلف بدن متورم شود.
از دیگر نشانه های نیش مگس، می توان به چندین گزیدگی در یک ناحیه از بدن اشاره کرد. این نشانه در نتیجه تمایل مگس ها به چندین بار گزیدن یک بخش از بدن قربانی بوجود می آید.
راه های تشخیص نیش مگس
پزشکان می توانند از طریق معاینه محل گزیدگی و پرسیدن سوالاتی از بیمار، نوع حشره مهاجم را شناسایی کنند. اگر علائم شدید نباشد، نیازی به انجام آزمایش نیست.
اینکه فرد گزیده شده اخیراً در نزدیکی رودخانه، دریاچه یا تالاب بوده نیز، راهنمایی برای تشخیص گونه مگس گزنده است. همچنین ظاهر و مکان نیش زدگی روی بدن هم در تشخیص نوع گزیدگی، اهمیت بالایی دارد.
داروهای خانگی و راه های درمان نیش مگس:
برای رفع علائم و درمان گزیدگی مگس، می توان مراحل زیر را انجام داد:
1. قبل از انجام هر کاری محل گزیدگی را با آب و صابون بشویید.
2. روی محل نیش زدگی کمپرس یخ یا پارچه خنک قرار دهید تا تورم، خارش و درد را کاهش دهد.
3. در صورتی که علائم شدید باشد، می توان از داروهای ضدالتهاب مانند ایبوبروفن استفاده کرد.
4. استعمال یک کورتیکواستروئید موضعی مانند هیدروکورتیزون 1% در محل گزیدگی نیز می تواند در درمان عوارض گزش کمک کننده باشد.
توجه: در صورت بروز حساسیت نسبت به گزیدگی، بهتر است هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کند.
توجه: بروز علائم عفونت نظیر تب، تهوع، سردرد یا تورم گره های لنفاوی هم نباید دست کم گرفته شود. در چنین شرایطی باید سریع به فوریت های پزشکی مراجعه نمایید. زیرا عدم درمان به موقع ممکن است منجر به ابتلاء به بیماری تولارمی شود.
راه های پیشگیری از گزیدگی توسط مگس ها:
یکی از بهترین راه های پیشگیری از گزش مگس، دوری از زیستگاه این حشرات است. تا حد امکان در مناطقی که مگس های گزنده وجود دارند، رفت و آمد نکنید. نزدیکی باتلاق، جنگل، مناطق سایه دار یا پوشیده از پوشش گیاهی متراکم، از جمله این مکان ها هستند.
علاوه بر این، انجام برخی اقدامات نیز می تواند در جهت پیشگیری از گزش مگس ها سودمند باشد. این اقدامات در ادامه آورده شده اند:
1. پوست بدنتان را در برابر مگس ها محافظت کنید:
با پوشیدن پیراهن آستین بلند، شلوار و کلاه، پوست خود را از نیش مگس ها دور نگه دارید. هر چه لباس ها روشنتر باشند تأثیر محافظتی شان بیشتر است، زیرا رنگ تیره مگس ها را جذب می کند.
2. مگس ها را از خودتان دفع کنید:
اگر چه این روش همیشه مؤثر نیست، می توانید از مواد دافع حشرات برای دور کردن مگس ها از خود استفاده کنید.
3. سدی بر سر راه مگس ها قرار دهید:
اگر در مکانی هستید که مگس های در آنجا فراوانند، از کلاه های محافظ توری استفاده کنید. این اقدام کمک می کند که مگس ها را به کمک سدی فیزیکی از سر و صورت خودتان دور کنید.
4. ساعت زندگی خود را با ساعت مگس ها هماهنگ کنید:
بیرون نرفتن از منزل در ساعات فعالیت مگس ها، روشی دیگر برای پیشگیری از گزیده شدن توسط این حشرات است.
5. استفاده از پشه بند برای در امان ماندن از مگس ها و سایر حشرات در هنگام خواب:
پشه بند ابزاری ساده و در عین حال مؤثر، برای جلوگیری از نیش حشراتی چون مگس می باشد. همچنین می توان برای پیشگیری از ورود مگس به خانه خود، پنجره ها را هم با توری بپوشانید.
چنانچه با جمعیت انبوهی از مگس ها مواجه هستید، باید به دنبال راهی اساسی برای از بین بردن آن ها باشید. سم مگس کش قوی، اساسی ترین راهکار خلاصی از شر مگس در سراسر دنیاست. این سم تأثیرگذار، کلیه گونه های مگس را به شکلی حرفه ای ریشه کن می کند.
فروش سم مگس قوی آجیتا
نحوه خرید سم مگس را در این صفحه میتوانید مطالعه کنید
